خدایا!
...جهل و نادانی من و عصیان و گستاخی من، تو را باز نداشت از اینکه
راهنمایی ام کنی به سوی صراط قربتت و موفقم گردانی به آنچه رضا
وخشنودی توست.
خدایا!
پس هرگاه که تو را خواندم، پاسخم گفتی؛ هرچــه از توخواستم،
عنایتم فرمودی؛
خدایا!
هرگاه اطاعتت کردم، قدردانی و تشـکر کردی؛ و
هر زمان که شکرت را بر جا آوردم، بر نعمتــــــهایم افزودی؛
و اینها همه چیست؟ جز نعمـــــت تمام و کمال و احسان بی پایان تو!؟ ...
خدایا!
من کدام یک از نعمـــــــــت های تو را می توانم بشمارم یا حتی به یاد
آورم و به خاطر بسپارم؟
خدایا!
الطاف خفیه ات و مهربانی های پنهانی ات بیشتر و پیشتر از
نعمتــــــــهای آشکار توست. ...
خدایا!
من را آزرمناک خویش قرار ده آن سان که انگار می بینمــــتت.
من را آنگونهحیامند کن که گویی حضور عزیزت را احســــاس می کنم.
خدایا!
من را با تقوای خودت سعادتمنــــــــــد گردان و با مرکب نافرمانی
ات به وادی شقاوت و بدبختی ام مکشان.
در قضـایت خیرم را بخواه و قدرت برکاتت را برمن فروریز تا آنجا که تأخیر
را در تعجیـــل های تو و تعجیـــــــل را در تأخیرهای تو نپسنـــدم.
آنچه را که پیش می اندازی دلم هوای تاخیرش را نکند و آنچه را که
بازپس می نهـی من را به شکــوه و گلایه نکشاند.
خدایا!
... من را از هول و هراس های دنیا و غم و اندوه های آخرت،رهایی
ببخش و من را از شر آنان که در زمین ستم می کنند در امان بدار. ...
خدایا!
به که واگذارم می کنی؟..............................
یا رب! یا رب! یا رب